Liber,  Caput

 1    I,     XVI|       Places tibi plenus veteri consuetudine, necdum ex animo imagine
 2    I,   XVIII|    potius deûm cura. Certe enim consuetudine honorum qui ipsis habentur
 3    I,      XX|       igitur placet (ne quid de consuetudine hodie pereat), me statim
 4    I,      XX|   licebat), sed tamen ab humana consuetudine in divinos sermones vergentem,
 5   II,    XVII| hilaritatem infuderit, gratiori consuetudine placituros quam homines
 6  III,     XIV|         evaderet, quae vel ipsa consuetudine placent, quia nascentium
 7  III,      XV|       verecundia vapulavit. Sed consuetudine dolendi tres facilius menses
 8  III,    XXII|   iustitiae imputant. Praeterea consuetudine videndi miseros & deinde
 9   IV,      IV|  officium mollientur in curis & consuetudine familiae suae. Assueti deinde
10   IV,     XII| audaciam. Quod si te patientiae consuetudine despicis, at regnum avitum
11   IV,    XIII|         ipsa parendi timendique consuetudine. Et parum videbatur in Rege
12    V,      IV|      huic solatio innixa rursus consuetudine lugendi ad deteriora revoluta