Liber,  Caput

 1    I,       X| puellarum in torum illata est. Aqua deinde ori perfusa vestibusque
 2    I,      XX| Postquam victimis iam subiecta aqua erat, superveniebat Argenis
 3   II,       I|      insinuaverat, laxo aditu, aqua praealta, & propter montis
 4   II,      II|   quidem & facilibus ripis sed aqua deinde praealta & instabili
 5   II,      II|     primasque iam rotas altior aqua suppresserat. Tum vero Archombrotus
 6   II,   XVIII|        perceptus venis humor & aqua quae extra alveum non pridem
 7    V,      VI|      illorum mensium sideribus aqua frigore non coibat. Tum
 8    V,      VI|       non posset dubitari quin aqua haec esset & verissimo quidem
 9    V,      VI|   foraminis angustia, per quam aqua liquitur in interiora, quo
10    V,      VI|    toties interiecto. Ita haec aqua illo in aere ad glaciem
11    V,      VI|   circiter horarum spatio coit aqua, & si quae poma inseruimus,
12    V,      VI|        quibus corrupta frigore aqua rigorem insinuaverat; simul