Liber,  Caput

 1   II,       X| praetervehentium opem. Dubitavêre peiratae an excipiendi essent. Nam
 2   II,       X|       proximam rupem suae scaphae peiratae commiserunt. Sed obstupuêre
 3   II,       X|          Poliarcho captos catenis peiratae onerabant, tanto erecti
 4   II,       X|      aequaretur. (Tredecim omnino peiratae fuerant.) Ex iis ceciderant
 5   II,       X|    dominus, quis gubernator, unde peiratae omnia ordine exegit. Proclamat
 6   IV,     XVI|        accedere. Forte enim Mauri peiratae non magis externis quam
 7    V,     VII|   litoribus, cum nostrum navigium peiratae tribus lembis circumsistunt.
 8    V,     VII|      magis ne pereant, si me isti peiratae immerentem conficient.'
 9    V,    VIII|         propter subiisti? Quod te peiratae, quod tempestas diripuit?
10    V,    VIII|  praecipere. Quonam autem evasêre peiratae? Credis, si in eos naves
11    V,     XIX|            proh nefas!) rapuerant peiratae. Sed Rex Poliarchus caesis