Liber,  Caput

 1    I,       X|      sumptaque lugendi materia nonnihil lacrimis, quae frequentissimae
 2    I,       X|         maceratum curis animum nonnihil refecturus. Reliquum noctis,
 3    I,     XII|       malorum sensu averteret, nonnihil iocatus Arsidas: "Quid doles,
 4    I,    XVII|        quibus verbis affaretur nonnihil cunctatus, tandem in cubiculum
 5    I,      XX|  porrecto, ut totum simulacrum nonnihil obliquaret in latus. Serpentis
 6   II,      XI|        cogitationum solitudine nonnihil Poliarchum deduxerat. Fluvius,
 7  III,     XIV| Nicopompus--& ipse poeta--hanc nonnihil invidiam levabat: quippe
 8  III,     XXI|     manus litteras dedit, quas nonnihil semota cum legisset rediit
 9   IV,     XXI|     exitium suum perire."~ ~2. Nonnihil cunctatus Radirobanes ad
10    V,      II|        dolendique anxiis curis nonnihil revocabat haec praesens
11    V,     XIX|     praeco plausum compescuit, nonnihil moratus Meleander: "Si quid