Liber,  Caput

 1    I,      IV|    excideret in Fortunam aut Regem indignum. Sed tanta res domusque
 2    I,       X|         cuncta complere, lamentari indignum exitum sociorum, ita meam
 3    I,    XVII|         pro eo quem se esse aiebat indignum mulctaverunt. Sed ipsum
 4  III,      IV|       viribus sceptri, ne videatur indignum Regibus aut impar esse periculum,
 5  III,      IV|       suspicionis poenas luere est indignum & praeterea saepe nullum
 6  III,     VII| Archombroti amicitia tenetur? Quam indignum Siciliae rebus ignotum privatumque
 7  III,    XVIX|        moribus suis & monitis meis indignum pararet49. Sed rem in melius
 8   IV,       I|       sustuli, te amicis adeo esse indignum. Veniam ab Siculis exoro
 9   IV,      II|      vindicabo reddamque sanguinem indignum qui a te provenerit."~ ~
10   IV,       X|            parte esset, expalluit, indignum fuisse facinus proclamans
11    V,    XIII|        aetate senserit sorte regia indignum; hinc se adhuc parentibus