Liber,  Caput

 1   II,       I|        deosque ab ea refugisse. Ignosce libertati quam mihi bonitas
 2  III,      IV|        paenitentiae larvam. Sed ignosce ea lege ut aliquid ipsi
 3  III,    XVIX|      amantis virtus explicuit. (Ignosce, Rex, si coram te Poliarchum
 4   IV,       V| sanguine volutata.8 Parenti meo ignosce. Satis supplicii fuerit
 5   IV,     XII|   matura nunc eosdem pervertet. Ignosce igitur quod tamdiu silentio
 6    V,       V|     orbe15 regnorum est, digna, ignosce Regi meo quod me priorem
 7    V,    VIII|   gravissime illam laturum. Sed ignosce tuo Arsidae. Infelicitate
 8    V,      IX|         Ergo primum Poliarcho: "Ignosce, carissime hospes, quod
 9    V,     XIV|         miratus sum unde evasi. Ignosce, Regina, tuque, mi fili.
10    V,   XVIII|   Meleander ad illum accedens: "Ignosce, inquit, hospes, quod nos
11    V,     XIX|       ita me solam affata est: "Ignosce, mea soror, non aliam deprecanti