Liber,  Caput

 1    I,       I| blandissimus egit gratias properati auxilii, neque suae virtuti, sed
 2   II,       X|            essent. Nam quod pretium auxilii? Aut quid praedae ex naufragis
 3   II,     XIX|       alimenta nec spes erat a Rege auxilii. Igitur consumptis omnibus
 4   II,     XIX|            militibus Meleandri quam auxilii fuit, cum isti Ennae miserias &
 5  III,       I|            contendit. Ille quamquam auxilii quod Siciliae praestiterat
 6  III,    VIII|        Misera, inquit, sum & cui in auxilii maxima parte erit a multis
 7  III,       X|             non periculi magis quam auxilii novitate attonita, cum illa
 8  III,     XII|         Radirobani autem hospitalis auxilii & fortitudinis praemium
 9  III,    XVIX|     repetere tamen deam in mercedem auxilii, ut quam saepissime amet
10  III,    XVIX|          pignus erit, nos praestiti auxilii memores esse nisi quod pretiosissimum
11   IV,     III|       talenta trecenta in praestiti auxilii stipendium non tam petat
12   IV,       X|           puero nihil in iis fuisse auxilii, nam neque repertos qui
13    V,      II|           hanc quassatam egentemque auxilii, integros illos & desiderio
14    V,      II|           qui navigiis providerent. Auxilii enim non vis modo sed gratia
15    V,    VIII|         invitus miseram facio? Quid auxilii, quid consilii habes? Quo