Liber,  Caput

 1   II,      VI|      locutus est: "Te autem esse felicem? Te amori litavisse? Quid
 2   II,    XVII|   Chaldaee, utrum illa vis, quae felicem nascenti--puta infanti--
 3  III,   XVIII|  Ubicunque Theocrine est, ego me felicem abnuo esse quamdiu ignoro
 4  III,   XVIII|       pietatem tuam secuta. O te felicem, mea Argenis, si tuas fortunas
 5  III,    XVIX|         quam alieno iudicio esse felicem!) quaerebat supplicare facientibus
 6  III,    XVIX|        quae recens indignatio in felicem aemulum inveniebat. At Selenissa: "
 7   IV,       X|      Gobryas credebat rei exitum felicem optaverat. Cum vero se ad
 8   IV,      XI|        tuas iam gaudeo. Ita tibi felicem hunc diem portendi monstravit
 9    V,    XIII|         vitamque sine exceptione felicem contigisse. Sed temere tantillis
10    V,   XVIII|      cunctabatur credere se esse felicem. Erubescebat quoque Argenis, &
11    V,      XX| submitteret. Socerum dici mavis. Felicem Argenidem in tanta foedera