Liber,  Caput

 1    I,    VIII|      auspicium. Sed nec publice dolere tunc securum, cum in eius
 2    I,      XX|  devoturos suam sortem nisi sic dolere licuisset. Demum miser nec
 3   II,      IX|     nobis vacabat alienos casus dolere. Fessa quippe carina aperuit
 4   II,     XIV|       Siculas ut de catella sic dolere aut scribere vacet. Et hinc
 5   II,      XX| incertus quid cogitare aut unde dolere inciperet et: "O deos, inquit,
 6  III,      XI|        excipiens coepit furiose dolere arcanorum omnium sibi consortem
 7  III,     XII|         inquit, aut quid tantum dolere incolumi Argenide potes?"
 8   IV,      II|         Mittam ad illum, qui me dolere significent quod ad classem
 9    V,       V|       quam antea & Reginae more dolere. Poliarchum, si vivebat,
10    V,       X|      filius tuus faceremus quod dolere tibi posset. Si tamen ita
11    V,      XV|    Timonides laetari deberet an dolere quod legationis onus tunc