Liber,  Caput

 1    I,       V|        sublatis asseribus specum aperuit gradusque in imum aedium
 2    I,     VII|       ubi speluncam Archombrotus aperuit, egressa Timoclea iactavit
 3   II,       I|        Rex uni Argenidi consilia aperuit: sibi regiae dignitatis
 4   II,      IX|      dolere. Fessa quippe carina aperuit undis viam, quae victis
 5   II,      IX| septimusque demum dies Epeircten aperuit. Sed quo propius admovebantur
 6   II,      XV|   litteras tradens cetera quoque aperuit quae Poliarchus mandaverat:
 7  III,       V|         eripiunt, proditio saepe aperuit. Tentandi sunt muneribus
 8  III,   XVIII| tegebatur, absentia sua se nobis aperuit. In caelum abscessit aut
 9  III,   XXIII|     delapsa est, & tria claustra aperuit, in quibus crystallinae
10   IV,      II|    Selenissae quis esset ea lege aperuit ut illius audaciam & virtutem
11    V,      IV|       animum lacessentibus curis aperuit. Nam Argenidis sermo turbulentissime