Liber,  Caput

 1    I,       I|  vacavit cogitare. Tunc igitur alterius forma ad oculos alterius
 2    I,       I|       alterius forma ad oculos alterius tota pervenit, & haesêre
 3    I,     III|        an vero occulta vis rei alterius suggessisset hos motus,
 4   II,      IX|  conspectos praecepit advocari alterius scilicet prodigii suspensus
 5   II,   XVIII|        ideoque miserrimi alter alterius dolore conficimur. Accedit
 6  III,     XIV|        ubi dies rediisset, una alterius oculos fugere posset. Nam &
 7  III,     XVI|      ipsa alterum petit, mucro alterius leviter sedit. Illico emicuit
 8  III,   XVIII|     oblitus est. Alter ergo in alterius potestatem aut fidem redire
 9   IV,      XX|       religio esset seu ullius alterius dei furor aut ars denique
10    V,     III| occurrant quae non interposita alterius fide nuntiare praestiterit.
11    V,       X|       ei posset irasci qui per alterius caedem vicisset. Itaque