Liber,  Caput

 1    I,       I|      ad silvae confinia, cuius aditus in semitas varie sectus
 2    I,       V|        promissam speluncam est aditus. Ego nemine familiarum conscio
 3    I,     VII| receptus est, lapidem quo viae aditus celabatur reductis fulciunt
 4    I,      XV|        quietem processit, unde aditus ad Poliarchum ferebat. Inde
 5   II,       X|        flectunt. "Ita, inquit, aditus nobis factus. Voto potiti
 6  III,       I|    repetunt ictus, dum armorum aditus vestigant, Archombrotus
 7  III,    XIII|        mea, unde ad hortum est aditus. Erit una Selenissa, quae
 8  III,      XV|       erit ad publicos honores aditus, si eum patris epistolis
 9   IV,     III|       cella cui ab eo cubiculo aditus erat. Hanc neque viderat
10   IV,    XXII|    frustra periret diu armorum aditus oculis manibusque metiti
11    V,     XVI|    debuit, nec privatim ad eam aditus fuit, quamquam anxia & salutis