Liber,  Caput

 1    I,      II|      externumque Rex (ut solet) tantis consiliis adhibuisset. Siquidem
 2    I,      IX|          O mater, inquit, cur a tantis doloribus vetas abire? An
 3    I,      XI|  purpurati aliquot Regi infidi. Tantis malis victum Regem, cum
 4   II,     III|   auctores sibi essent. Nemo in tantis rebus audebat loqui prior,
 5   II,      XV|       perferre nocentes!~ ~Quid tantis petitur furiis? Exsolvere
 6   IV,      IX|       ut oportebat, egi quod in tantis arcanis mea praecipue opera
 7   IV,    XIII|      procedere, si coram facere tantis rebus auspicium!' At ille: " '
 8    V,     III|     securitas. Et saepe legatus tantis inimicitiis posthabebit
 9    V,     XVI| peteretur vi, armis, ingratiis. Tantis in malis tamen regni habenas
10    V,      XX|         Meleandro, populo autem tantis acclamationibus rem probante,