Liber,  Caput

 1    I,       X|            tempore invasuras, neve suspecta sit lenitas mea ad omnia
 2   II,       I|            constitit, sed sive res suspecta tantum fuit sive a consciis
 3   II,     VII|        invigilanti pleraque nota & suspecta omnia erant. Hunc igitur
 4   II,     XIX|            navigium iubet, quod de suspecta classe referret certiora.
 5  III,      IV|       vires. Quaenam igitur? Nempe suspecta. At vero & solae13 suspicionis
 6  III,    XVII|      diutius posse negabat ne Regi suspecta fortitudo sensim fraudem
 7  III,    XVIX|         desine haec foedera habere suspecta. Nam quae modestia fuit
 8  III,      XX| traderetque ipsa Argenidem. Cui ne suspecta interim esset, paulatim
 9  III,    XXIV|     apparatu proderentur insidiae. Suspecta haec erant & formidolosa
10    V,     III|     accusari improvidum posse, non suspecta illius ad Regem litterarum