Liber,  Caput

 1   II,      IV|         solatium in ea tempestate solitudinem quaerens solus cenavit.
 2   II,      XI| negotiorum tumultum post alternam solitudinem reditura hilarior. Et tunc
 3   II,    XVII|          hilarem aut ad iracundam solitudinem declinare; in vitia denique
 4  III,     III|          minus imitatione soporis solitudinem quaesiverunt in gravissimis
 5    V,       I|       Missi deinde a Micipsa, qui solitudinem explorarent, retulerunt
 6    V,       V|           ubi sublapsa frequentia solitudinem faciet." Sub haec Gobryas
 7    V,       V|        Meleandrum ivit & Siciliae solitudinem questa vereri se dixit ne
 8    V,     XIV|         neve suo caelibatu credat solitudinem quam times orbi inducere.
 9    V,     XIV|         si omnis se virtus ita in solitudinem ac paupertatem det, ut fracta &
10    V,     XIV|          hanc mihi quam amplector solitudinem imperare, postquam, ô fili,