Liber,  Caput

 1    I,       I|        otium horrore submovit. Silva erat in conspectu, raris
 2    I,       I| haerere, cum, strepente subito silva, clamor & arma & venientium
 3    I,       I|        anfractus divertisse in silva; Timocleam unam cum sua
 4    I,      II|        oblectabat spectaculum. Silva quoque & in proximo colles
 5    I,      XI|      in pacata, ut credebatur, silva praeiverant, ut nec ad illos
 6    I,     XII|   celerant vestigia, qua dat~ ~Silva locum. Sequitur falsi terroris
 7   II,      XI|    lucos, haec surget honori~ ~Silva intacta tuo. Tu nostris
 8  III,      XI|      Te neque Chaoniis vocalis silva columbis,~ ~Nysaeumve nemus,
 9  III,      XI|       campis.~ ~Nec diros haec silva lupos nec sentit aduncae~ ~
10   IV,    XVII|         multa velat sua cornua silva.~ ~Nos pater Armipotens,