Liber,  Caput

 1   II,   XVIII|     non aegre superstitionibus militem laboraturum. Ergo iam maestum
 2   II,     XIX| stationem, nec signo tuba dato militem reducit ad campum qui Epeirctae
 3   IV,      IV|   aliud esse conscriptum nuper militem in aciem statuere, aliud
 4   IV,     XIX|   proelii, ut impunius ducem & militem agere posset, omiserat regia
 5    V,       I|       praesagia, cum praeterea militem spes & alacritas defecisset,
 6    V,     XII|  deinde sollicitudo tota nocte militem habuit, interdum obiurgantem
 7    V,     XII| improvisos habuerant. Accendit militem haec ipsa absentia, praecipitatoque
 8    V,    XIII|  ubertim coepit. Ille insanire militem clamitans, risusque & indignationis
 9    V,    XIII|    summa haec gaudia praecipi; militem decipi posse, aut deorum
10    V,    XIII|        petiturus. Invitabatque militem ut, si sibi tanquam Regi