Liber,  Caput

 1    I,    VIII|            haesit Rex incertissima mente perculsus. Amissi iuvenis
 2    I,      XV|         non haec tamen sine deorum mente contigisse crediderim. Quantum
 3    I,      XX|        annuisset perniciem, ab hac mente refugiens quae periclitabatur
 4   II,    VIII|         erant, maxime ex Eurymedis mente, instruxit. Sat constabat
 5  III,      VI|          interdum pro salute est a mente eorum & consiliis abire.
 6  III,   XXIII|           alternans dubia vestigia mente.~ ~Haec in sideream mittit
 7   IV,     VII|  constituunt & quae cum summa illa mente convenire non potest, quae
 8   IV,       X|            nimbo;~ ~At vigili stat mente memor, poenasque merentum~ ~
 9    V,   XVIII| Praecepsque & obfirmata ad facinus mente iam tangebat capulum, cum
10    V,      XX|            gaudet amans, & tunc te mente sub alta~ ~Effingit, qualis