Liber,  Caput

 1    I,      II|       possent. Sed malo sinceris indiciis quam iniquitate famae rem
 2    I,     III|        celebratum transmissumque indiciis, aiebat nimis mature cognosci
 3    I,      IX|       periculosum esse ex primis indiciis furiose decernere? Quid
 4    I,     XIV| convenire crediderant. His capti indiciis plausum fecerunt, & ni vivum
 5  III,    VIII|          adumbrans. Et ne veneni indiciis membra liverent, inclamabat
 6  III,    XVIX|        aut ceteris meae fortunae indiciis, cetera facile excusabo.
 7   IV,      II|    licuit semotis perturbationis indiciis ad proximum conclave se
 8   IV,       X|         omnibusque summi doloris indiciis funestus. Utque me vidit,
 9    V,      IV|       opulento regno, tot amoris indiciis, ac etiam (fas sit tacite
10    V,    XIII| contigisse. Sed temere tantillis indiciis summa haec gaudia praecipi;