Liber,  Caput

 1   IV,       X|            deinde ageretur.~ ~5. Nec Gobryam latuit hominem esse commotum.
 2    V,      II|        explicuit tandem Arsidas, qui Gobryam his verbis secreto compellavit. "
 3    V,      IV|       solerter observarent.~ ~3. Sed Gobryam altior cura versabat, qua
 4    V,       V|       corporis custodibus mittere ad Gobryam, qui eum ad hortum produceret.
 5    V,       V|              erat. Ardebat praeterea Gobryam prolixius percunctari tam
 6    V,       V|          Eurymedes mandato defunctus Gobryam non difficilem habuit haud
 7    V,     VII|       necessaria mora fuisset; ut in Gobryam incidissent; ut ab Italia
 8    V,      XV|          dubius & fatis iratus iubet Gobryam vocari. Et ille tunc forte
 9    V,      XV|             pressit. Tamen venientem Gobryam hilariter intuitus: "Quid
10    V,     XVI| cogitationibus vexavit. Cur scilicet Gobryam praemisisset Poliarchus,