Liber,  Caput

 1  III,      XV|       meritum hominem Meleander generum velit accipere. "Quod facinus,
 2   IV,      IV|    restare remedium. Iamque non generum modo sed & nepotes cogitans
 3   IV,       V|       prius edixerat addidit se generum elegisse, quo non posset
 4   IV,       V|      placere, sibi hunc denique generum fore. Ego intempestiva pertinacia
 5   IV,      XV|    tanto exercitu sublimis, cur generum aspernaretur Meleander?
 6   IV,    XVII|     filium meum esse. Qui si te generum optat, si tibi cum filia
 7   IV,    XVII|         ait, illum Siculi Regis generum esse?" Hyanisbe, quae ex
 8    V,      II| aggreditur. Ibo igitur &, si in generum placeo, succinctus tuis
 9    V,      II|         amplius dissimulabat se generum optare. Gratulatus quoque
10    V,     XIX|         Meleander ridebat, nunc generum Archombrotum, nunc Poliarchum