Liber,  Caput

 1    I,     III|        inter se quid potissimum crederent huic consternationi causam
 2    I,     XIV|      audiverant. Quo indicio id crederent, quem auctorem haberent
 3   II,      IV|         ut homines omnia temere crederent timerentque. Quem miserorum
 4   II,       X|          amicum an insidiatorem crederent adhuc incerti. Erat is autem
 5   II,    XXII| corporibus impias mentes latere crederent, aut nec colloquium ausi
 6   IV,   XVIII|      cum, externo pavidi bello, crederent pensione quam Regina imperasset
 7   IV,    XXII|        rogavit ecquid victum se crederent, quem sic tegere, sic a
 8    V,     XIV|       paupertatem eriperent aut crederent rebus suorum inutilem esse
 9    V,     XIV| patientissimo silentio, adeo ut crederent multi haec ad animum pervenire
10    V,     XIX|    Sophonemem ceteros fallo, ut crederent infantem obiisse. Inter