Liber,  Caput

 1    I,    VIII| Fidissimi procerum vel suspiriis constantiam fallentibus deflebant amissum,
 2  III,       V|         iter habere. Quippe oris constantiam illi matronae esse quae
 3  III,     XXI|        istam frontis verborumque constantiam, ne iratos deos habeat quorum
 4   IV,     III|  mollioribus suspiriis lacessens constantiam suam. Excipiebat forte omnia
 5    V,     VII|        fides ad promissae mortis constantiam durasset. Quam enim naturale
 6    V,    XIII|        quaestionem coëgit. Nam & constantiam motu primo excussam receperat, &
 7    V,     XIV|        praebuit causam, dum illi constantiam laudant, hi vero mirantur
 8    V,     XIV|          solidae suavitatis & ad constantiam valiturae. Si quis igitur
 9    V,     XIV|         constaret non hanc fingi constantiam, a qua cuperet cogentibus
10    V,     XVI|      fidem Argenidis & caritatis constantiam, nunc belli Africi famam,