Liber,  Caput

 1    I,     XII|         vaga numina mundo.~ ~Nil certum miseris. Superant montesque
 2    I,     XIX|           vel hostibus permitte. Certum est non diutius ferre hunc
 3   II,       V|         habeat, nihil de superis certum. Sic numinum rebus indicta
 4  III,      XX|            Dubiis verbis nec sat certum an in se directis anus verberata
 5   IV,      II|           utrum nocere voluerit. Certum autem nos ab illo tanquam
 6   IV,      VI| instituendum sit mone." "Si tibi certum est, inquit Argenis, hanc
 7   IV,     VII|        ferrent in homine, ut nec certum sit saepius ista dea ab
 8   IV,     VII|          exitus vento, ideo Iovi certum non est solvi ratem an servari
 9   IV,      XV|       haud longe erat portus nec certum an satis hospitalis. Sed
10    V,    XIII|        refectis scilicet viribus certum diem navigationi in Siciliam