Liber,  Caput

 1   II,       X|   nondum morte recenti confusos agnoscere. Sed ignobilem nuntium &
 2   II,   XVIII| indignas aut graves saepe timet agnoscere. Interim patroni familiam (
 3   II,   XVIII|    quicquid tua conditio potest agnoscere. Frustra autem speraveris,
 4  III,     XVI|         meae arti, quod incepit agnoscere Argenis se tibi praeter
 5  III,   XVIII|         tuas fortunas licuisset agnoscere, scivissesque Palladem tibi
 6   IV,      IV|    tamen aut possunt suas vires agnoscere aut in superbiam quam illa
 7   IV,    VIII|       hunc me pro meo oportebit agnoscere.' Ad haec mulier: " 'Dii,
 8   IV,     XII| accessurum Timandrae consiliis. Agnoscere miseram mentem quantum ante
 9   IV,   XVIII|          vel ex statu praesenti agnoscere quam iuste de moribus illis
10    V,       X|        hereditatem meam debebis agnoscere." Cum ille promisisset,