Liber,  Caput

1    I,     III|    leniter & ad ambulationis voluptatem accumbens, oneraverat tectum.
2    I,    XIII|      fructus sunt ad videndi voluptatem, quos si velis ad gustum
3    I,    XIII|      inquam, non ad usum aut voluptatem principum magis quam in
4   II,      XI| haerebat, non ad vacui animi voluptatem, sed ut in solitudine maerori
5  III,     XIV| poeseos genium, ut ad aurium voluptatem exerret extra verum, eo
6  III,     XVI|  sacrilegae audaciae famam & voluptatem captans), in illius vultum
7   IV,      IX|      viae causam effinxeris. Voluptatem mihi debitam tibi credo,
8    V,       I|   primum percipere victoriae voluptatem. Publice quoque tridui vacationem
9    V,     XIX|   similem repertis ad aurium voluptatem commentis dii hunc contextum