Liber,  Caput

1    I,       V|         metu in domini periculo turbatus censebat debere Poliarchum
2   II,      IX|      saevi fluctus avulsissent, turbatus interpellat: "Et quod, inquit,
3   II,      IX|         multo gemitu planctuque turbatus intra tectum maerentes recepit.
4   II,    XVII|      insperatissima accusatione turbatus, collegit animum similisque
5   II,     XIX|       Sicilia mea moriar?"~ ~4. Turbatus nec aliud quam honeste cadere
6  III,     XII|    dissimula dum habeas solum." Turbatus Arsidas occursu insperato
7  III,     XVI|        somno & rerum insolentia turbatus tamen ensem qui ad pulvinum
8   IV,       X|         haec verba dolore animi turbatus est. Sed ego iam certus
9   IV,      XX| Poliarcho nuntiatum est, statim turbatus exsiliit & ad Hyanisbem