Liber,  Caput

1    I,     III|           fidem in Regem nulla vis tempestatis libavit. Hos facile, ubi
2   IV,      XI|          non temnendam vim subitae tempestatis. Rex Aneroëstus missis ad
3   IV,      XV|            periculo cresceret quam tempestatis fervor. Atri fluctus aut
4   IV,      XV|           deinde luce ardor quidem tempestatis intepuit, sed non plagam
5   IV,    XVII|            decebat, tamen biduo ob tempestatis vim mari exclusus vix denique
6    V,      II| processerunt aliquot dies, nullius tempestatis novitate notabiles (nam &
7    V,      IV|        tanti conspectum pro maximo tempestatis pretio sibi fore, quae haec
8    V,       V|      inquam, & Arsidas, qui pridie tempestatis in me inciderat. Et is quidem
9    V,     XVI|           advenisse. Et sub tantae tempestatis discrimine parum litteris