Liber,  Caput

1    I,      IV|  satisne compos animi esset is servus. Nec setius quam inani somnio
2   II,     VII|        igitur vel damnatus est servus, vel humaniori consilio
3  III,      XX| loquentes turbavit ab Argenide servus, qui dominae verbis nuntiavit
4  III,      XX|      confestim adfuturos." Cum servus abiisset: "Expectaris ab
5  III,     XXV|     alia quam quae Radirobanis servus de Argenidis valetudine
6   IV,    XVII|    ipsa his litteris mandabat. Servus omnia pollicitus ut decebat,
7   IV,     XXI|       ad certamen. Sed Sitalci servus erat, diu liberaliter habitus &
8   IV,     XXI|       constiterunt ut si (quod servus monuerat) levis armatura
9   IV,     XXI|  humanis viribus audentem. Sed servus inclamabat illum esse quem