Liber,  Caput

1    I,      XX|    quia erat calamitatis maior moles quam ut iret in lacrimas.~ ~
2   II,      II|        ipsius aquae instabilis moles quae perveniebat ad humeros.
3   II,    XVII|      est murus, hunc subiectum moles oppressit. Eadem de dignitatibus
4   II,    XXII|        Quantae illae cadaverum moles! Quis in extinctis frontibus
5   II,    XXII| Iacebat supra saxum terribilis moles ad membrorum humanorum distincta
6   II,    XXII| ingentem vim lapidum & cinerum moles tres ex liquidissima flamma
7  III,     VII|   tantae spei quae offerebatur moles afflixit. Excaecata nec
8   IV,     XIX| proiectique sublimes in aërem. Moles illarum & novitas & horribile
9    V,    VIII|  permutavit."~ ~5. Sed negotii moles, quod tunc maxime vertebatur,