Liber,  Caput

1    I,     III|      haec verba oculis Poliarchi modico tremore errantibus, ne valida
2    I,     XII|    fabulis memorant." His dictis modico risu cunctata est, quantum
3    I,      XX|       undis lustralibus rorantem modico victimae cruore asperserant,
4   II,      IX| tempestatibus tutum. Caelum enim modico vento sed incerto agebatur &
5   II,     XVI| supplicium Eurymedem dimisit cum modico equitatu, qui eum subito
6   II,     XXI|          in equo procedere, quem modico intervallo pauci milites
7    V,       I|        ipso intratam."~ ~5. Haec modico risu locuta a legatis avertitur,
8    V,     VII|     anulos cum grandibus gemmis, modico lino divisos, ne attritu
9    V,     VII|       infunderet. Tussi igitur & modico vestigiorum strepitu pulsatum