Liber,  Caput

1    I,      VI|     lumine facis licebat, humum intuebatur ne temere in fluenta incideret.
2    I,    VIII|   crederet, sed nec sine pudore intuebatur, ratus se ut interfectorem
3   II,     III|       Poliarcho orantem Argenis intuebatur, eo potissimum laeta quod
4  III,     III|          in quod alacer populus intuebatur, gnarus illic summam esse
5  III,       V|    integrior Radirobanes furtim intuebatur, si quid ille in Argenidem
6   IV,     III| affectus stupebat. Rursus tamen intuebatur quicquid sibi in morte Selenissa
7   IV,      XI|        In me denique saepissime intuebatur, cum ecce Praetorianorum
8   IV,     XIX|    accedebat propius frenum aut intuebatur in euntem, quem non tanquam
9    V,     XVI|      saepissime in respicientem intuebatur. Tempore denique constituto