Liber,  Caput

1    I,       X|     audaciae nefas, nisi vi & ingratiis rediturum? Immo nisi prohiberetur,
2   II,     XIX|     videretur quam expugnatus ingratiis. "At unde, inquies, hic
3  III,      IV|     veniam te dedisse, non se ingratiis usurpasse, intellegant.16~ ~
4  III,    XXII|       iudicia exercent, etiam ingratiis collegas accipiant quot
5   IV,       V|  resque pacatae. Neque vi aut ingratiis isthuc veni sed ex parentis
6   IV,       V|       indignata se ignoto, se ingratiis promitti, tamen veluti consilio
7   IV,    XXII|    quo inter hostes provectus ingratiis Lixam pervenerat. Ita Sardi
8    V,      IX|      acerbissimos hostes, nec ingratiis in alterno vulnere immorituros?
9    V,     XVI| amicitia peteretur vi, armis, ingratiis. Tantis in malis tamen regni