Liber,  Caput

1    I,      VI| conscenderant. Sed quod saepe est, fac constantis animi esse Regem
2    I,    XIII|            bona mens, Archombrote. Fac enim ipsum Regem non amare
3    I,   XVIII|          melius in meos effuderim? Fac me velle; at hi ipsi successores
4   II,      XI|           quercus seu laurus erit, fac, Delia, nostras~ ~Augeat
5  III,       V|           polliceor. Tu apud illam fac ut17 digna sit a te amari.
6  III,     VII|       assere me in caelum--id est, fac ut patiatur se amari. Quid
7  III,     XII|      caupone: "O Gelanore, inquit, fac ut sciam quis hic terrarum
8  III,   XXIII|     pedibusque ad carmina pulsis~ ~Fac sciat esse aliquid melius
9   IV,      IV|       adhuc de victoria dubitante. Fac tamen Praefectum hunc summum