Liber,  Caput

 1  ded         |     invaluerat insania, quia illi vitio ex virtute, sed corrupta,
 2    I,      II|   consenserant. Multi levis animi vitio in Meleandrum acti sunt;
 3    I,     XVI|  committam amplius patrii habitus vitio plecti. Addam tunicae pallium &
 4    I,    XVII|          sciebant affectae mentis vitio eo prolapsum, ut vulgo se
 5    I,    XVII|           cupiditatum una ingenii vitio, quo aliquid nimis velle
 6    I,   XVIII|         asserunt, ut nescias uter vitio sit creatus. Quantae hae
 7   II,     III|     exitium. Mediocris virtus pro vitio tibi erit. Nec aut famam
 8   II,       V|        sed sectae & institutionis vitio peccant. Absque hac essent
 9   II,     XXI|           minus suo quam temporum vitio sequebatur Lycogenem. Gnarus
10  III,      IV| virtutibus erit, non diceris ullo vitio impulisse labentem in clades
11  III,    VIII|              tam meo quam patriae vitio non merui a te cognosci.
12  III,    XXII|        quicquam exigere, quos non vitio suo egenos & colendae terrae
13    V,     XIX|          salutem.~ Tua virtute an vitio dicam factum, ut ante hunc
14    V,     XIX|         mirantem impertiar? Nam & vitio duco quod cum Anna mea sorore