Liber,  Caput

1  ded         |          ad gloriae successionem cupiditas inseri. Is autem vix octuenni
2    I,       I|    grassator; an odia an praedae cupiditas tanti facinoris audaciam
3    I,    XVII|        superbia erit seu habendi cupiditas aut impatientia ultionis
4   II,       X|     Adiuvabat ea consilia ingens cupiditas scribendi Argenidi, ad quam
5   II,     XIX|      quod ad virginem spectabat, cupiditas hanc Radirobani mentem iniecerat.
6  III,     XIV|       motus, quo eos natura, quo cupiditas vocet; mox in41 diis, non
7  III,      XV|       scelera, quae amor & regni cupiditas atrocia inveniunt. Vera
8   IV,   XIIII|        virgo meminerat, ut acris cupiditas facillime turbatur, etiam
9    V,     XII| subridens: "Felicitatis, inquit, cupiditas, quam vos quoque sed diversissimo