Liber,  Caput

1    I,      IX|              aut verius diis--ne temere credam hoc facinus esse patratum,
2    I,   XVIII|               Diisque carissimas gentes credam quibus illa contigerit!
3   II,       V|         gratioribus victimis operaturum credam, quam si eorum sanguinem
4   II,     XIV|                deleri saeculis possunt. Credam tandem impetui illi ducamque
5   II,    XVII|       vaticiniis vestris memorat utique credam. Prodigia cum narrantur
6  III,   XVIII|          obnoxia! Quibus argumentis hoc credam, si postulas? Primum memini
7   IV,      II| contumeliosissimo hosti hoc gaudium, ut credam pudicitiae meae aliam rationem
8   IV,    XIII|              nos nec propemodum homines credam. Quo animo putas superbissimum
9    V,     VII|              Phorba, quantum fidei tuae credam. Ex diligentia tua nunc