Liber,  Caput

1    I,     XIX|     Litterarum sensus erat ut coniunx instructum navigium haberet
2  III,   XXIII|   sidere formae~ ~Et Venus, & coniunx non indignata Tonantis,~ ~
3   IV,      IV|    matrimonium dem, in quo ei coniunx suus felicitatem debeat.
4   IV,      IX|   itineris rogando & quid mea coniunx valeret. Sed postquam consedimus
5   IV,     XII|     hoste vindicem, carissime coniunx. Sed timeo ne me facilitate
6   IV,     XII|         Age potius, carissime coniunx, ulciscere una hora tot
7   IV,    XIII|           Patiaris, carissime coniunx, inquit, hunc recipi ad
8   IV,    XIII|        Non me adeo, fidissima coniunx, inimici dii agunt, ut hanc
9    V,       I| dedisses~ ~Tu mihi tu veniam, coniunx, huicque ubera parvo;~ ~