Liber,  Caput

1    I,       V|         fore, si de illius fide auderet dubitare. In haec verba
2    I,    VIII|       Mirum fuit exstitisse qui auderet subito calore effundere
3   II,      IV|      timere videretur quam quae auderet evulgare. Inde non pauci
4  III,    XXII| differre & in superfluis morari auderet patronus, qui nesciret eiusmodi
5   IV,     XII|         Britomandem ut perplexe auderet sciscitari an relinquere
6   IV,    XXII| posterum47 imperiis intercedere auderet.~ ~2. Hac immani spe ferox
7   IV,    XXII|        quoque inclamitans ut si auderet, si vir esset, proprio discrimine
8    V,     III|    etiam solebat irasci si quis auderet sic dubio pendentique necessarios
9    V,      IV| vehementer quaerebat an sperare auderet has naves a Poliarcho praemissas