Liber,  Caput

1    I,   XVIII|    sibi placere quae Lycogenes attulerat, tandem omnium pertinaci
2  III,    XVIX|      summo pudore, quem hospes attulerat, etiam post secretae fidei
3   IV,      II|  Meleandrum ex codicillis quos attulerat refert, simulque aliquantulum
4   IV,      II|      salutem quam tibi mihique attulerat oranti, ne scires quantum
5   IV,    VIII|    nunc a te accepi nobis fama attulerat. Neque vicissim dubito quin &
6   IV,    XVII|        cum famulo qui litteras attulerat: "Puto, inquit, satis tibi
7    V,       I|     nomen fortuna sub umbras~ ~Attulerat (certe hostiles huc saepe
8    V,     III|       Timonides tanquam pro se attulerat ad Regum ipsorum salutem
9    V,      XV| Bocchus adveniens quae Arsidas attulerat confirmavit.~ ~6. At Meleander