Liber,  Caput

1    I,      XX|         externum principem, parem aemulum, iusto bello esse facturum?
2   II,      XX| Archombroto laeta haec erant sibi aemulum advenisse cogitanti, quem
3   II,      XX|         reditum intervertisti, ut aemulum graviorem acciperes. Quam
4  III,    XVIX|      recens indignatio in felicem aemulum inveniebat. At Selenissa: "
5   IV,    XXII| omnibusque submotis properavit in aemulum. Non leones Africa illa,
6    V,      XI|          proelium; & provectus in aemulum qui ad Archombrotum defecerat
7    V,     XIV|           onerabat transituros ad aemulum. Nam affinitas cum Argenide,
8    V,      XV|           volebat. Et ille eundem aemulum, oblitus amoris & odii,
9    V,   XVIII|          illa turbabat. Videretne aemulum suum ad amplexus & omnia