Liber,  Caput

1    I,      IX|          movit &: "Quam, inquit, vana spe extremos luctus differs?
2    I,     XIV|         iudicium esse trahendum. Vana esse quae de eius obitu
3    I,    XVII|         iucundum spectaculum tam vana metuentis scenamque ornabant.
4   II,    XVII|   recipere paropsidem spe oppido vana praecipiens. Mane erat &
5    V,       I| valetudine auxisset. Totam Lixam vana ambitio exhausit castra
6    V,       V|    latent graviora, ne supplicem vana spe extraham, & non imparia
7    V,       X|     loquerentur quisve inciperet vana & anxia pensitatione libratum
8    V,      XX|        urbes.~ ~Iamque timet, ne vana ferant haec gaudia venti~ ~