Liber,  Caput
1   II,       X|      miserorum Poliarchus sibi propitios. Neque ratus inutile auxilium
2   II,    XVII|        innumerae quibus se vel propitios vel vindices prodant. Non
3  III,      XI|       nunquam sine mixtura aut propitios aut tristes deos esse. Satis
4  III,    XVIX|         quos omnes, Poliarche, propitios tibi credo. Si te fratrem
5    V,      II| efferentes Archombrotum, eique propitios deos & brevem in Siciliam
6    V,      IX|     deos quos adibat Regina ei propitios optare. At non ad templa
7    V,    XIII|     servasset, sibi tunc demum propitios deos vitamque sine exceptione
8    V,     XIV|     tuisque exercitibus, fili, propitios deos paret?"~ ~11. Tam severam
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2009. Content in this page is licensed under a Creative Commons License