Liber,  Caput

1   II,      XV|    consilia. Ad extremum Lycogenis perfidiam obiecit, qui litteris ad
2   II,     XXI|        deseram, & Meleandri in vos perfidiam, immemor quid hodie meriti
3  III,       V|         illi matronae esse quae ad perfidiam vocantes terreret, sed si
4   IV,     III|         ulterius? Odit me Argenis; perfidiam excusare non possum; forsitan &
5   IV,      IV|     haberet, ausus Lycogenes omnem perfidiam non statim neque incruento
6   IV,       V|       quidem sponte ferro expiavit perfidiam. Ille autem malo omine,
7    V,     III| praecorruptus non mulceat? Quod si perfidiam quae argui possit prudenti
8    V,       V|            debeant, si auxilium in perfidiam mutent." Cum patrem his