Liber,  Caput

1    I,      IX|      pater est. Impietas erit parentem aversari. Sic igitur inter
2    I,      XX|  excuterent. Pergam potius ad parentem moneboque ex quo me voluit
3    I,      XX|       arcessere? At pietas in parentem, at publica regni salus
4  III,     III| facturum. An ergo scribere ad parentem an ipsum illuc ire satius
5   IV,   XIIII|     videri non tam asseruisse parentem in regnum quam alia servitute
6    V,      IX|     tanto apparatu ad tuendam parentem venisti. Sed ne solus sis
7    V,     XIV| imperium (dii enim meum nuper parentem sibi sociaverunt) tibi trado.
8    V,   XVIII|  audax, tam prope contumax in parentem, & secutura Poliarchum quocunque