Liber,  Caput

1    I,      II|      nunc vitia. Meleander, quod opinor non ignoras, paternum avitumque
2   II,   XVIII|        iram intellegat? Quem, ut opinor, non mala mens sed calamitas
3  III,     XVI|          est simulans casum (sed opinor sacrilegae audaciae famam &
4   IV,       V|          praestare? Magna sunt & opinor non tibi iniucunda, de quibus
5   IV,      IX|         tumidior videbatur; iam, opinor, ultorem hunc destinans
6   IV,       X|         ego iam alia fata ac, ut opinor, viliora exorsus sum.'~ ~
7   IV,   XIIII| servitute pressisse. Sed alia ut opinor & secretoria suberant, quae
8    V,     XIV|           si fatum fuisset. Sed (opinor) mens deûm in fugam me compulit.