Liber,  Caput

1    I,       I|     Oebalii micuêre dei, quos nauta solutis~ ~Puppibus & iam
2   II,      IX|      in antemnarum amplexibus nauta superstes naufragio, pallida &
3   II,      IX|   pallidior: "Onus, inquit, ô nauta, quod tibi tradideram, rite
4   II,       X| rogavit verane essent quae ex nauta audierat. Ille omnia silentio
5   II,     XII|    mendicitate deformis sit." Nauta dominum & patronum appellando
6   II,     XII|    esset.~ ~4. Aderat interim nauta monebatque ventum operam
7   IV,    VIII|     Prolixam philosophiam bis nauta interpellaverat, Arsidam
8    V,     XIV|       exercebit agricola. Non nauta, non vector singularum commoda