Liber,  Caput

1   II,       V| parricidio, non incestu, libare amicitiam qua cum numinibus sunt coniuncti;
2   II,       X|     audiebat deposci; Lycogenes amicitiam spondebat. Quae autem illa
3  III,       V|         quod ille tanti faceret amicitiam patris. Radirobanes aliquantum
4  III,     XIV|      unusquisque Regum vitia ad amicitiam sollicitatis, vos simul &
5  III,      XV|     iterum opes meas, fortunam, amicitiam, qua licet, tibi trado &,
6   IV,      II|  innotuisse. Et quod tamdiu eam amicitiam occultam habuisset, verebatur
7    V,       V|   frequens, cui ipsa commendabo amicitiam tuam. Finge autem idoneas
8    V,      XV|      sui iuris qui ad principum amicitiam vocati sunt; timuisse effundere