IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Alphabetical [« »] nigris 1 nigro 1 nigroque 1 nihil 251 nihildum 1 nihilne 1 nihilo 4 | Frequency [« »] 254 poliarchum 254 quoque 252 deinde 251 nihil 246 poliarchus 245 sic 236 an | John Barclay Argenis Concordances nihil |
bold = Main text
Liber, Caput grey = Comment text1 ded | ubi ipsa sibi consentit, nihil nimium est, nihil impervium; 2 ded | consentit, nihil nimium est, nihil impervium; quae autem pietate & 3 I, II | vivere fama vulgaverat. Nihil magis Poliarcho aut Timocleae 4 I, III | praeter virtutem & animum, nihil ad tantarum nuptiarum spem 5 I, III | omnia verebatur: in Lycogene nihil fidum; patere Meleandrum 6 I, V | hostesque veniam petituros. "Nihil sapis," retulit Poliarchus. " 7 I, V | semper meminisse iniuriae." Nihil referebat Gelanorus, sententiae 8 I, VI | scena simile Poliarcho? Nihil illis ad regnum deerat praeter 9 I, VI | acerbe devovent, haud raro nihil magis quam ipsa felicitas 10 I, VI(15)| expirantis dignitatis. Sed nihil reliqueris principibus, 11 I, VI(15)| in aulae tropicis educata nihil frequentius accepi peritorum 12 I, VI(15)| imbecillitate coniiciunt. Sed nihil est ad caecitatis humanae 13 I, VI(15)| quod ab eius calamitate nihil utilitatis expectent. At 14 I, VI | denique axe fortuna excussit, nihil inde collegeris, nisi interdum 15 I, VII | descendunt, dum adhuc trepidi nihil in rem meditantur, Gelanorus 16 I, VII | Poliarche, si non scires nihil prius homines a Gelanoro 17 I, VII | abundabat). "Addam, inquit, nihil fuisse in me opis, cum viderem 18 I, VII | interitus spargetur, qua nihil nostris rebus commodius. 19 I, VII | mendacio fingemus quam quod nihil ex te reliquerit. Tuum praeterea 20 I, VII | fidem habebat, rem ut erat nihil cunctaretur effundere rogaretque 21 I, VII | servique diriperent, iussus est nihil movere Gelanorus, sed tanquam 22 I, VIII | parvam spem insinuaverat, nihil dum Gelanorum de Poliarchi 23 I, IX | acumen, aptantem in iugulum, nihil cunctata in frementem insiluit, & 24 I, IX | hianti Selenissam intuita: "Nihil, inquit, nihil agis, Selenissa. 25 I, IX | intuita: "Nihil, inquit, nihil agis, Selenissa. Utcunque 26 I, IX | sacramentum Argenidi praeivit nihil illam toto biduo, quicquid 27 I, XIII | fortunae licentiam. Ceterum, nihil mirum, tot curis totque 28 I, XIII | optimis parem. Sedulum esse, nihil temere loqui, assuescere 29 I, XIII | Cleobulum, habet Eurymedem. Nihil illis sublimius. Sed non 30 I, XIV | Cumque unus inclamaret nihil esse cunctandum, prosiliunt 31 I, XIV | sciebat, tamen in rustica voce nihil aliud perceperat, nisi ad 32 I, XIV | imperio ferox turbam ducebat, nihil tumultu bene agi admonuit. 33 I, XV | torum reclinasset in genua, nihil circuitu usa est (neque 34 I, XV | praeterquam diis & Regi nihil debebant. Deinde Archombrotum, 35 I, XV | patria postquam rogatus est, nihil aliud retulit quam se natum 36 I, XV | praeter Timocleae furtum nihil dissimulata oratione exposuit.~ ~ 37 I, XVI | vivendi conciliavit. Adeo nihil est iniustius quam damnare 38 I, XVI | experientia conceperis. Nihil te ergo praeter virtutem 39 I, XVI | nos perditos dii volunt, nihil omisisse virtutis ad ruinam 40 I, XVI | dicebantque, eo iuvene vivo, nihil in Sicilia firmum fore. 41 I, XVII | ecquid peccavisset rogavit. "Nihil, inquit, nisi quod sum Poliarchus." 42 I, XVII | se derivant, ut ex morbo nihil supersit quod sinceras partes 43 I, XVII | hic omnia esse deos, aut nihil voluptate pretiosius, aut 44 I, XVII | officiosae demissionis verba nihil artis omisit, quo altorum 45 I, XVIII | praeclare se gesserint, nihil est sublimius quo in praemium 46 I, XVIII | reddant rationem."~ ~2. Nihil denique aiebat suavius libertate 47 I, XVIII | utique esset ceteri Reges, nihil se Regibus divinius aut 48 I, XIX | gaudii chartam afferret, nihil ad omnes questus, sed litteras 49 I, XX | implebant. Inter tot mala nihil molestius visum quam quod 50 I, XX | destitutum numine templum. Nihil consultius quam ut vaticinari 51 I, XX | sedaturus pugnantium vota: "Nihil interest, inquit, Palladisne 52 II, I | flagitia & odia se convertit. Nihil tamen aperte in Timocleam 53 II, I | praeter se alia esset cui nihil sileretur. Sed tam commode 54 II, III | Quid moraris? An donec nihil amplius in Sicilia sincerum 55 II, IV | instare & meliora praeteritis; nihil autem quod tunc fieret diis 56 II, V | Siciliae -- -- quamquam nihil portentis deterius quibus 57 II, V | ausi Reges signa attollere. Nihil illorum furori relictum 58 II, V | mox rudi aut impio fastu nihil sacrum habeat, nihil de 59 II, V | fastu nihil sacrum habeat, nihil de superis certum. Sic numinum 60 II, V(8) | singula membra perierint? Nihil saltem in medicina, utcunque 61 II, V | debellandi sunt; quo tempore nihil ex publicis latrociniis 62 II, VII | maxime sensum rescripsit: nihil consultius quam ut armillam, 63 II, VIII | in alterum esse ausurum. Nihil securius quam ut Lycogenes 64 II, VIII | Ego vero arbitror, inquit, nihil de praeda quam tenemus amittendum. 65 II, IX | tristiora, capillos deponimus nihil profutura religione. Ecce 66 II, IX | erat an hospes?" Ille se nihil praeterea scire respondit 67 II, IX | Sed hi muti21 stupentesque nihil nisi hominem contuebantur. 68 II, X | vinculaque reppulerat. Sed cum nihil Poliarchi sermonibus fracti 69 II, X | Gelanorum imperavit. Et ne tamen nihil illi in sua laetarentur 70 II, XI | illius assuetae obsequio nihil mutato vestitu pedibus ibant. 71 II, XIII | specimen & incompositum nihil in verbis; praeterea generis 72 II, XIV(36)| edd. pri. et sec., 1664; Nihil 1627, 1630, 1634, 1659, 73 II, XIV | erret qui omnia, quam qui nihil, in illa scriptione exiget 74 II, XV | iuberet, aut ipse moliretur. Nihil minus Gelanorus conveniendae 75 II, XV | plenamque periculi esse. Nihil unquam perplexius visum: 76 II, XV | Epeirctanum populum movit ut nihil expectato iudicio a plerisque 77 II, XVII | similisque eam rixam contemnenti: nihil detrahi diis dixit quorum 78 II, XVII | in philosophorum scholis nihil vulgarius quam sapientis 79 II, XVII | inundant. Quorum omnino nihil esset, nisi accepta astrorum 80 II, XVII | a domino quaerebatur. Nihil magis fortuitum quam ut 81 II, XVII | passim, Chaldaee, mentimini, nihil mirum si nonnunquam fortuna 82 II, XVII | familiaritatem acciti fuerunt, nihil mirum suggerentibus ipsis 83 II, XVIII | fortunam ad suos ferebant. Nihil tamen summae rerum decedebat 84 II, XVIII | decus ostendi. Et hercule nihil horum neglexisset, sed res 85 II, XVIII | mitteret Lycogenis epistolam, nihil litterarum ad Regem dedisset. 86 II, XVIII | aures, eo facilius quod nihil esse Archombroto dissidii 87 II, XVIII | vix lacrimis temperans: "Nihil dii reliquum fecerunt, Gelanore, 88 II, XIX | exemplum hinc quaereret. Nihil se optare respondit nisi 89 II, XIX | Siciliam atque intellegat nihil nos fore in eo colendo segniores 90 II, XIX | est."~ ~6. At Cleobulus nihil dubitandum asseruit quin 91 II, XIX | animi tegeretur in oculis. Nihil tamen repugnare aut omnino 92 II, XX | itinere provecti, postquam nihil hostile occurrebat, in castra 93 II, XX | Meleander tanta sollicitudine nihil esse opus respondit, nec 94 II, XXI | Sciebat quoque Lycogenes nihil optabilius sibi quam proelio 95 II, XXII | vires subiici Meleandro, cum nihil in ea fuisse validius Cyclopibus 96 III, I | exultans ducentem secuta est. Nihil vero illo certamine crudelius: 97 III, I | quid de Rege meriti essent nihil fallens conscientia multum 98 III, III | erat Archombrotus, expertus nihil esse crudelius quam, quod 99 III, III | atque opes patitur ignorari; nihil esse consultius, quam ut 100 III, III | procedit, cum eo collocuta nihil dum tamen de Poliarcho dixit. 101 III, IV | consulebat Cleobulum. Is nihil dubitabat de deditione oppidorum, 102 III, IV | quam ex populari iudicio, nihil mirum si consuetudo & peccantium 103 III, V | insinuant. Iisdem machinis nihil me praeteribit arcanorum 104 III, V | Argenidis aggrederetur muneribus nihil difficilius aut utilius 105 III, VI | apud Regem gratia erat ut nihil negaretur petentibus. Igitur 106 III, VI | substruximus. Harum utilitatem nihil sollicito. Satis virium 107 III, VIII | Ut intellegas, inquit, nihil me de genere mentiri neque 108 III, IX | observans quaecunque monebatur. Nihil tamen vehementius mirabar 109 III, IX | pietas imperavisset -- sed nihil est supra improbitatis ingenium. 110 III, XI | consueverat. Eaque conspecta nihil Radirobani & Selenissae 111 III, XII | credebat Gelanorus. Sed nihil est suspicioso amore solertius. 112 III, XII | quoque amari Argenidem? Nihil agimus, Gelanore, nisi in 113 III, XII | collectisque militibus Siciliam nihil iam dissimulata maiestate 114 III, XII | remedii experiri constituit. "Nihil mirum est, inquit, si me 115 III, XII | limen prosecuta abeuntem, nihil amplius oravit quam ut hospito 116 III, XII | confestim adfuturum coniicio." Nihil ultra Gelanorus memorabat, 117 III, XIII | iracundia & gaudio variata nihil satis consulebat. Sed maturato 118 III, XIV | ipsa in hortum descendam." Nihil posse reperiri prudentius 119 III, XV | ipsa incertitudine animi nihil quod occurreret placebat: 120 III, XV | moveret, excipi posset armis; nihil Selenissam, nihil Archombrotum 121 III, XV | armis; nihil Selenissam, nihil Archombrotum nocituros. 122 III, XVI | multis invalidi fugerent, nihil noctem, nihil insidias verita 123 III, XVI | fugerent, nihil noctem, nihil insidias verita extra triclinium 124 III, XVII | multa ac varia volentes ideo nihil exsequebantur. Hi quaerebant 125 III, XVIII | quia nondum te noveram, nihil credebam praestabilius Poliarcho.~ ~ 126 III, XVIX | sensu meo eriperet, neve, si nihil indulsissem, aliis artibus 127 III, XVIX | rursus esse Theocrinem. Nihil illis colloquii (nam saepiuscule 128 III, XVIX | ait, tunc confusa ne tamen nihil profuturo iurgio me illis 129 III, XVIX | cum ab Argenide ameris, nihil causae cur affinitas Regi 130 III, XVIX | animos tenebat. Per has artes nihil minus Regi carus quam nunc 131 III, XVIX | ergo ad Argenidis familiam nihil suspiciosa humanitate divertebat. 132 III, XX | familias Argenidem habueris, nihil eam a fide connubii deducet. 133 III, XX | praeter expectationem rigida nihil ad eius mentem respondit. 134 III, XX | sui sanguinis pignoribus, nihil nominum quae mutuo inierunt 135 III, XXI | Nuntia, inquit, Regi, nihil eorum deesse quae promiseram. 136 III, XXII | sortita sit. Qui vincetur, aut nihil aut non multo amplius (quod & 137 III, XXII | numerum iam adultas emittunt, nihil magis exigimus. Convenimus 138 III, XXIV | occurrentibus aliis mixti nihil deinde locuti sunt quod 139 III, XXIV | quod de patroni scelere nihil sciebat non dubitavit reserare 140 III, XXV | quae Archombrotus detulerat nihil se dubitare de scelere. " 141 III, XXV | consilii haberent. Constabat nihil aliud superesse quam aut 142 III, XXV | caput errare. At Radirobanes nihil opus lectica proclamabat; 143 IV, I | nuptias expetierim in qua nihil sincerum est. Mihi quidem, 144 IV, II | latus secedit. Meleander nihil quietum suspicatus ad proximum 145 IV, II | expectabantque solliciti. Selenissa nihil minus quam quod aderat animo 146 IV, II | effutiisse. Et ne nescias: nihil est horum quod non patri 147 IV, III | quae dicere possum, Rex, nihil mea alumna sanctius & integrius 148 IV, III | tuosque perditum vadis?" Nihil illa, nisi quod flexa cervice 149 IV, IV | furentis vulgi constant. Nihil vero in utrumque hunc Reip.4 150 IV, IV | manus armabit in Regem, nihil in hoc incendium remedii 151 IV, IV | eo proclivius, quod irati nihil prius videbunt quam datura 152 IV, IV | praeter invidiosas dotes) nihil nimium esset, tamen causam 153 IV, V | quicquid ille iuberet, nihil se a praescripto recessurum 154 IV, V | consilio patris accederet: "Nihil, inquit, verendum hic magis 155 IV, V | experimentum locutus est: "Neque nihil spatii concedendum est famae 156 IV, V | inquit, sublapso hoc tempore nihil te nuptiarum omini repugnaturam?" " 157 IV, VII | praeter nomen atque invidiam nihil relinquunt. Cur denique 158 IV, VII | si illic consumitur unde nihil metuas aut expectes.~ ~6. " 159 IV, VII | sacra, cur supervacuo labore nihil profuturam pietatem his 160 IV, VII | adiuturi. Cui consequitur nihil in orbe temere diisque improvisum 161 IV, VII | nec secura credat impietas nihil se saevitiae extorquere 162 IV, VIII | erat illam oram populatura. Nihil tutius quam ad terram, quamvis 163 IV, VIII | vexerant cum navigio suo sequi. Nihil tamen ultra nocebant, id 164 IV, VIII | sublapsa sunt. Novo in Rege nihil paternum agnoscebamus praeter 165 IV, VIII | saepe audivi ab ipsa nihil formidolosius animum tetigisse 166 IV, VIII | corporis errante natura. Is nihil se praeterea scire finxit 167 IV, IX | totam effata est. Qua audita nihil tam grande suspicatus contremui & 168 IV, IX | patri similior. Intellego nihil auspicatius eius moribus 169 IV, IX | cervicibus. Restitit ille, nihil territus inassueti hominis 170 IV, IX | ipsi auctori. Diu cunctati, nihil tutius habuimus quam ut 171 IV, X | funestus. Utque me vidit, nihil dissimulato planctu verberans 172 IV, X | flagitanti raptimque edocuit nihil se aut Reginam ad luctum 173 IV, X | latrones. Ceterum rapto puero nihil in iis fuisse auxilii, nam 174 IV, X | scenam apparasset, in qua nihil deinde ageretur.~ ~5. Nec 175 IV, X | artus,~ ~Fortunaeque vices. Nihil, heu!, Natura nec artes~ ~ 176 IV, X | referebam rerum seriem: " 'Nihil, inquam, ô puer, in te dii 177 IV, XI | rursusque se erigens adeo nihil laetum ostendit, ut iam 178 IV, XI | humanitate & obsequio superabat. Nihil in colloquendo urbanius. 179 IV, XII | fortunas suas coepit. Illa nihil cunctandum existimans &, 180 IV, XII | extra aegritudinem ficto, ut nihil insolens aut turbulentum 181 IV, XIII | non est esse existimas, nihil minus hunc filium mihi volo, 182 IV, XIII | coronati choreis cinxêre. Nihil aliud audiebatur in compitis 183 IV, XVI | esse terram quam cernerent; nihil setius quam in patriae sinu 184 IV, XVI | experiri; annorum plurium pacem nihil laesum (nullo in populis 185 IV, XVI | postquam ad nuptias Argenidis nihil deesse sibi vidit praeter 186 IV, XVII | expavit, ut qui aderant nihil laetum de principis valetudine 187 IV, XVII | pervicaciter votis putes aversam, nihil abnuo quin Siciliae Regi 188 IV, XVII | auctore esset, cogitavit nihil tunc igitur causae esse 189 IV, XVII | sciasque in te colenda nihil me tuo filio cessurum, neque 190 IV, XVIII | in ceteris periculis, nihil rogato populo, idem necessitatis 191 IV, XVIII | externis moribus laedat, nihil quoque si durius cum illis 192 IV, XVIII | miraris abstinere populum nihil profuturo obsequio & negare 193 IV, XVIII | tributum tibi conferri? Nihil magis legitimum, inquies. 194 IV, XXI | vultu fuit, ut constaret nihil parvum agitari. Praeter 195 IV, XXII | ut fugerent Sardi.~ ~4. Nihil medii inter utramque aciem 196 IV, XXII | sunt. Tandem Radirobani nihil certius visum quam equum 197 IV, XXII | Nulla Praefectis reverentia, nihil vexilla ordinesque tunc 198 V, I | patriam transmittis, scias nihil obstare quo minus aras tibi 199 V, I | dissimulatione duravit, nihil aliud profatus quam aliquantulum 200 V, I | consiliorum conspicuus: "Nihil agimus, inquit. Aliam mortem 201 V, I | vincerent vel cuius auspicio, nihil unum aut velle aut timere 202 V, I | aliquid arsisse. At Hyanisbe: "Nihil opus, inquit, ô Rex, aliis 203 V, II | filium magnificentius cultum, nihil amplius dissimulabat se 204 V, III | capti dominos quoque suos, nihil verum aut exactum referentes, 205 V, III | tanquam arbitrum rerum, nihil hunc magis quam quod placet 206 V, V | ecquid ille voluisset: "Nihil magnum, inquit Argenis, 207 V, V | improvisum bellum emitteret. Nihil ergo securius quam Gallos 208 V, VI | subitum luxum miratus Arsidas nihil tamen altiori intentione 209 V, VI | mensa conspici vile esset." Nihil amplius gustabat Arsidas, 210 V, VII | praedam quaesivit, scilicet si nihil inveniret perfidia & periculo 211 V, VII | nuntius nescio quid festinat." Nihil cunctatus Poliarchus resedit 212 V, VIII | est praecipitatione gaudii nihil moratus revocantem.~ ~3. 213 V, VIII | hunc omnis arbitrum vitae nihil suarum rerum Poliarchus 214 V, IX | ubi in regiam ascenderit, nihil praevorsurum officio ad 215 V, IX | hilari & facilitate oris nihil destruente maiestatem. Ad 216 V, X | ideoque nec medendi rationem. Nihil causae videbatur Timonidi 217 V, X | paratae sunt Archombroto. Nihil itaque mirum si aemuli & 218 V, X | Poliarchum placere Argenidi. Nihil igitur officere nuptiis 219 V, X | Praedem hanc manum accipe nihil me, praeter id quod futurum 220 V, X | repellere. Et visum utrique est nihil eam nimium flagitare. Morae 221 V, XI | calamitate assertum est. Nihil enim illo templo ducebant 222 V, XII | habituros retulerunt; se quidem nihil auro vel divitiis moveri, 223 V, XIII | protinus tibi hunc sisto?" Nihil moratus Poliarchus qua Crestor 224 V, XIII | cum accessit Poliarchus, nihil paene iam dubitans quin 225 V, XIII | graviora; praeter deûm iram nihil est quod recusem. Sin praeterea 226 V, XIV | Nam & illi in quorum rem nihil erat seu Aneroëstus seu 227 V, XIV | irae timor tetigit animum, nihil illi antiquius esse debet 228 V, XIV | cinere illa flamma resurget, nihil tamen in egena ac veluti 229 V, XIV | videretur; illum quidem fraude nihil profutura vel hominibus 230 V, XIV | templa. Illas autem divitias nihil periculi aut turbidi habituras, 231 V, XIV | foederum curam succederet: nihil illi Poliarchum, nihil negaturum 232 V, XIV | nihil illi Poliarchum, nihil negaturum Archombrotum; 233 V, XV | Radirobanem everti sic voluit. Nihil gratius accidere posse putabam 234 V, XV | cum Argenide erat. Quae nihil dubitavit quin pater de 235 V, XV | Immo, inquit Gobryas, nihil de tempestate, Rex, mentitus 236 V, XVI | Capitulum XVI~ ~1. Nihil amplius a Gobrya Meleander 237 V, XVI | sit; se enim satis scire nihil ea invita vel inscia Poliarchum 238 V, XVI | Poliarchus veniebat ad regiam. Nihil enim iam aut breve aut celere 239 V, XVI | ad nuptias. Sat constare nihil ad mitiganda iurgia profuisse 240 V, XVI | strueret quicquid optaret nihil negari nisi caedibus & discrimine 241 V, XVI | praeter quaedam vulgaria, nihil publice Gelanorus dicere 242 V, XVII | omnia erant, & Argenidi nihil magis addebat animos quam 243 V, XVII | admitti petierat. At Rex nihil aerario, nihil commeatibus 244 V, XVII | petierat. At Rex nihil aerario, nihil commeatibus parcendum arbitrabatur, 245 V, XVIII | perseverabat in lectione epistolae. Nihil amplius Poliarchus vel Archombrotus 246 V, XVIII | hereditate excidit agnito fratre, nihil minus ut te novi, aut tu 247 V, XIX | destinatum. Praeter Argenidem nihil ad haec opera mercedis est. 248 V, XX | Liguribus manet, quae regna, nihil vetantibus legibus nostris, 249 V, XX | eorundem clementia experturi nihil virtute iucundius. Felicissime 250 V, XX | adhuc plurimis suffectura nihil publice, nihil domi timebit. 251 V, XX | suffectura nihil publice, nihil domi timebit. Nunc in Africa