IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Alphabetical [« »] poliarchi 119 poliarcho 206 poliarchum 254 poliarchus 246 polivisse 1 polivit 1 pollebat 1 | Frequency [« »] 254 quoque 252 deinde 251 nihil 246 poliarchus 245 sic 236 an 234 esset | John Barclay Argenis Concordances poliarchus |
bold = Main text
Liber, Caput grey = Comment text1 Vers | Argenis; or, The loves of Poliarchus and Argenis: faithfully 2 Vers | 3. The adventures of Poliarchus and Argenis. Translated 3 I, I | urgebat fugientes unus ille Poliarchus cui tam prolixe matrona 4 I, I | terror in fugam abstulerit." Poliarchus & ipse blandissimus egit 5 I, I | marito!2~ ~5. Cum deinde Poliarchus collegisset se ab hospitis 6 I, I | docebatque quaerentem hospitem Poliarchus: primo mane se e regiis 7 I, II | familia curatur, interim Poliarchus delibuto aceto vulnera lavit, 8 I, II | status quaeve bella urgerent. Poliarchus iam remotis arbitris (quippe 9 I, III | omnemque fortunam tam alacer Poliarchus ad virginis nomen obstupuisset. 10 I, III | utilitas esset. "Nam &, inquit Poliarchus, plus iam anno in Sicilia 11 I, III | 6. Adhuc non probabat Poliarchus rationem subridensque: " 12 I, III | consternationi causam dedisse. Poliarchus ultima omnia verebatur: 13 I, IV | curiose quaesivi quis ille Poliarchus & quo facinore damnaretur. 14 I, V | praemiorum fiducia mutetur."~ ~2. Poliarchus in gratias ad Timocleam 15 I, V | pugnam capesseret, insignis Poliarchus procedit ad Timocleae fores, 16 I, V | Nihil sapis," retulit Poliarchus. "Post acceptam iniuriam 17 I, VI | percunctantem docebat, quamquam Poliarchus erat externus, neminem fuisse 18 I, VI | rudimentum potestatis. At Poliarchus non libavit regiam gazam, 19 I, VI(15)| corrumpat, in exemplo est Poliarchus, qui nec fidem deseruit 20 I, VII | consilum se componunt. Censebat Poliarchus dimittendum esse libertum, 21 I, VII | calliditas. Sed adiecit Poliarchus, si incideret in Arsidam, 22 I, VIII | pervenisset, in qua pridie Poliarchus pugnaverat, tres lecticas 23 I, VIII | iri respondit, quos pridie Poliarchus contra ius gentium cecidisset. 24 I, VIII | cadaver, quem in limine silvae Poliarchus fugientem peremerat, inter 25 I, VIII | Ubi autem in tanto tumultu Poliarchus?" At ille promissae artis 26 I, VIII | Arsidas occurrit, cui uni Poliarchus furtiva consilia a Gelanore 27 I, VIII | Gelanorus: "Vivit, ô Arsida, Poliarchus, sed te unum vitae suae 28 I, VIII | Lycogeni. Fato functus est Poliarchus." Ad haec verba haesit Rex 29 I, IX | parva clades est extinctus Poliarchus." Non alias fortius suas 30 I, IX | superest, amat me etiamnum Poliarchus. Ibo felix ad sponsum, & 31 I, X | ille, in legatos Lycogenis Poliarchus invectus est. Dubium consilio 32 I, XI | rogabat Gelanorum quonam fato Poliarchus perisset, & ille liberius 33 I, XI | omen hic habet sub terra Poliarchus, pollutae erunt sedes. Quicquid 34 I, XI | in tumultum excederet & Poliarchus fugere ex Insula diceretur, 35 I, XI | ut publice ignes fierent. Poliarchus non sine indignatione Arsidam 36 I, XI | in totum esse scelestam." Poliarchus se vero, si liceret, abiturum 37 I, XII | discessuri, cum Arsidam Poliarchus sevocat, Archombroto & Timocleae 38 I, XIII | adhiberique negotiis. Quippe & Poliarchus vivebat in regia & te, egregie 39 I, XIV | Quid si, inquit, & ipse Poliarchus clam illic asservatur?" 40 I, XIV | fore, si in eius finibus Poliarchus latuisset. Iamque in multos 41 I, XV | domina, inquit, valetque Poliarchus. Sponsor tuae salutis Arsidas 42 I, XV | Eurymedes, quod viveret Poliarchus, simulque de amici periculo 43 I, XVI | inexpertis hominibus, quia Poliarchus erat externus, eum uti externa 44 I, XVII | Et hic, inquit, nobis est Poliarchus. Hic ab agrestibus de fuga 45 I, XVII | Nihil, inquit, nisi quod sum Poliarchus." Omnibus in risum effusis, 46 I, XVII | Poliarchum vinxissent. Erat autem Poliarchus, Heraleon. Suppresso ego 47 I, XVII | texisse. O ut nunquam fuissem Poliarchus!"~ ~3. Avertit se risurus 48 I, XIX | virtutis animus persolvet, tum Poliarchus aliquando felicior, & si 49 I, XIX | iubet inspicere. Confestim Poliarchus exultatione plenissimus: " 50 I, XIX | sed cunctanter obstabat Poliarchus avidus videndi Argenidem, & 51 I, XIX | consilium premebant.) Adiecit Poliarchus nunquam hospitii gratiam 52 I, XIX | ille discessit, iam solus Poliarchus Arsidam sequebatur lente 53 I, XX | spectandum occupavisset. Poliarchus quam licebat proxime resedit 54 I, XX | Lycogene mox ad templum ituris Poliarchus vestium furto duntaxat & 55 I, XX | digesto paene ultimus restabat Poliarchus, qui ad lustralem ramum 56 I, XX | pedibus abire non sustinebat Poliarchus, sive illum oblivio sui 57 I, XX | inflixit iussitque abscedere. Poliarchus inter paucos Eurymedi carus 58 I, XX(44)| de Pallade tua, quae est Poliarchus ipse, vide ann. 3.~ ~ 59 II, III | ipsa adiecit in eadem qua Poliarchus causa Arsidam esse: "Quem 60 II, III | mihi peto, licet, quamdiu Poliarchus in damnatis aut invisis 61 II, VII | veneno imbuerent. Si eam Poliarchus accepisset, haud dubie lacerto 62 II, VII | quibus noxium textum gestare Poliarchus eoque interimi posset. Nam 63 II, VII | Meleandrum forent? Sin forte Poliarchus tamdiu armilla abstinuisset, 64 II, X | X~ ~1. Nam ut navis qua Poliarchus Rhegio Galliam petebat fracta 65 II, X | expedirent, non distulit Poliarchus armis uti & catenas sibi 66 II, X | videbatque oculos miserorum Poliarchus sibi propitios. Neque ratus 67 II, X | intravit. Accenditur violentius Poliarchus nec cunctanter suo hosti 68 II, X | coeperunt, ut aegre inhibuerit Poliarchus quin omnes caederentur. 69 II, X | servitutem exciderant.~ ~4. Poliarchus ne poenitendum beneficium 70 II, X | carissimum."~ ~5. His auditis Poliarchus e praedonibus unum quem 71 II, X | facinore intentius urgebat Poliarchus: num de Reginae Mauritaniae 72 II, X | igitur navis constratum Poliarchus latrone praeeunte arcaque 73 II, X | perempti. Non ausus est Poliarchus intempestiva humanitate 74 II, X | repositae. Cumque iussisset Poliarchus eos codicillos sibi tradi 75 II, X | Poliarcho tradi deberent.~ ~9. Poliarchus totius scenae ignarus sese 76 II, XI | redemptor portorii, cui sic Poliarchus: "Huius lembi custodiam 77 II, XI | gradum cum suis captivis Poliarchus, quis aut unde veniret militari 78 II, XI | tumultus imposuit. Cum vero Poliarchus pro foribus praedones ostenderet 79 II, XI | honores haberentur. Abnuebat Poliarchus risu modesto & laudantem 80 II, XI | paenulati sustulerunt in collum. Poliarchus deinde praeparatum equum 81 II, XII | ipsi vicissim quis esset Poliarchus, unde, aut quo viam haberet 82 II, XII | relinqui posse. Hunc itaque Poliarchus arcanis praeceptis celeriter 83 II, XIII | faxint ut nec procul sit Poliarchus!" Quamquam praeter Antenorium & 84 II, XIII | exordio poterat quaeri quod Poliarchus praeceperat: cui nempe ipsius 85 II, XV | haec pauca locutus est: "Poliarchus salvere te maxime iubet, 86 II, XV | cetera quoque aperuit quae Poliarchus mandaverat: in Africa eum 87 II, XVIII | contumaciam trahebat quod Poliarchus52, cum mitteret Lycogenis 88 II, XVIII | Archombroto animi esse quam quod Poliarchus discedens reliquerat. Sed 89 II, XVIII | cur ad se non scripserit Poliarchus quam cur scripserit ad Poliarchum 90 II, XVIII(52)| quod Poliarchus, cum... ed. pri.; quod Poliarchus 91 II, XVIII(52)| Poliarchus, cum... ed. pri.; quod Poliarchus ille, cum... ed. sec., 1664; 92 II, XX | capit sumus erecti: ego, Poliarchus, & Radirobanes -- ut eos 93 III, II | referrent. Nunquam tamen Poliarchus animo excidebat. Hunc intra 94 III, II | acie genitor versabatur. Si Poliarchus in idem periculum missus 95 III, V | suo & Argenidis periculo Poliarchus amaretur. Nam quoties reprehensam 96 III, V | de me, inquiebat, meritus Poliarchus? Radirobanem, post pauculos 97 III, V | satis essent? Abest denique Poliarchus. Num vivat incertum est. 98 III, XI | potest. Utinam saltem adesset Poliarchus, utinam illius fortitudine 99 III, XII | repetere. "Faciam," retulit Poliarchus. "Sed scis, paene per ipsa 100 III, XII | sollicitudinem non aspernatus Poliarchus conditionem accepit. Sed 101 III, XII | pericula differentis. At Poliarchus medicinae impatiens, quae 102 III, XII | sibi mortem. At subridens Poliarchus si illi abirent, saltem 103 III, XII | abegit, votoque damnatus Poliarchus illis monstrantibus insulam 104 III, XII | est Lycogenes?" subiicit Poliarchus. "Omnino," inquit caupo. " 105 III, XII | pacem Siciliae?" Obticuit Poliarchus mutata Siciliae sorte omnia 106 III, XII | adhuc cubiculum intrante Poliarchus morae impatiens: "Quid, 107 III, XII | esse Argenidem. Non doluit Poliarchus, non succensuit horruitque36 108 III, XII | incolumi Argenide potes?" At Poliarchus: "Valeo, Arsida, valeo, 109 III, XIII | Argenidi locuturum. Ipse quoque Poliarchus se posse negabat incolumi 110 III, XIII | laribus tegi." Haud aegre Poliarchus nec repugnante Gelanoro 111 III, XIII | Dunalbius ad cenam quaerebat), Poliarchus utrumque solatus est: irent 112 III, XIII | Lycogenem bellum, cuius initia Poliarchus prosperrima Regi pugnando 113 III, XV | specie secum duxit. Tremebat Poliarchus & illud animi robur, quod 114 III, XV | Illuc postquam cum Arsida Poliarchus admissus est, manumque protensam 115 III, XV | mutari. Dic iterum: Tu is es Poliarchus? Tu in Siciliam rediisti? 116 III, XV | Et iamdudum, subiicit Poliarchus, hanc oculis quaerebam. 117 III, XV | placebat: iret ad Meleandrum Poliarchus; se Regem praedicaret; numeraret 118 III, XV | Vera haec esse sentiebat Poliarchus addebatque metuendam Archombroti 119 III, XV | intra id temporis rediret Poliarchus vel inermis, quem tunc ipsa 120 III, XV | hortari. Quaerere etiam Poliarchus quid interim Radirobani, 121 III, XV | est, pronusque in gratias Poliarchus non minora de Argenidis 122 III, XV | maledixerunt, suasit tamen Poliarchus ne illam tot secretorum 123 III, XV | reciderat. Cum vero narraret Poliarchus benevolentiam in se Dunalbii 124 III, XV | tristi aspectu donec conatus Poliarchus bene precari & abire, in 125 III, XVIX | excipere.~ ~4. "Inter hos dies Poliarchus, ut promiserat, militari 126 III, XX | Strictim ergo exposuit dum Poliarchus in ea felicitate esset, 127 IV, I | simplicius dicam, sub eo nomine Poliarchus tibi illusit. Argenide fraudem 128 IV, VI | quicquid mandaveris. Neque Poliarchus, quacunque orbis parte nunc 129 IV, XIIII | Poliarchum flagitavissem. Poliarchus est ille quem quaero, ea 130 IV, XV | nec classi quam ducebat Poliarchus tempestas pepercerat. De 131 IV, XVI | procul in mari cum exercitu Poliarchus, nam hostilem classem audiverant ( 132 IV, XVI | imperio gentes obtineret Poliarchus; in quos arma destinavisset; 133 IV, XVII | clypeorum. Paucos tamen hos esse Poliarchus dolebat. Nam vix ad tria 134 IV, XVIII | indicendis auctoritas?" Stupuit Poliarchus liberis regnis assuetus: 135 IV, XVIII | Quem autem?" subiicit Poliarchus. "Ne, inquit Hyanisbe, inconsulto 136 IV, XVIII | liberes?" "Placet, inquit Poliarchus, patrocinare illis, qui 137 IV, XVIII | quippe haud aegre persuaserat Poliarchus iura illa Regibus deberi. 138 IV, XVIII | tantum sed & Gallorum vulgus. Poliarchus Gelanoro ceterisque qui 139 IV, XIX | 2. Prima deinde luce Poliarchus, qui apud se non erat ex 140 IV, XIX | acueret.~ ~3. Iamque ipse Poliarchus coccinea insignis chlamyde 141 IV, XIX | Virtiganes, & honori Maurorum Poliarchus dederat ut in laevo senex 142 IV, XIX | esse domabilem. Timebat Poliarchus insidias, suosque palantes, 143 IV, XX | Capitulum XX~ ~1. Interim Poliarchus, divisis militibus qui in 144 IV, XX | omnia de castrorum aggere Poliarchus &, seu nocturna haec bacchantium 145 IV, XX | erat tamen praesentior Poliarchus. Ademptae sunt puero vittae, 146 IV, XX | ipsum populi mentes, quod Poliarchus non sollicitabat extrema 147 IV, XXI | Sitalcis consilium. Quo audito Poliarchus non tam exhorruit ad religionis 148 IV, XXI | pugnantem commonstraret. Vix ea Poliarchus edixerat, cum velitatio 149 IV, XXI | illum esse quem servari Poliarchus praeceperat. Ergo in medium 150 IV, XXI | ad castra. Quo conspecto Poliarchus: "Melius, inquit, apud nos 151 IV, XXI | Poliarchi. Necdum certus an Poliarchus ille esset quem amabat Argenis, 152 IV, XXI | perplexa epistola, quam Poliarchus ut vanam obscuramque neglegeret, 153 IV, XXI | cervicem vovebat. Ira turgidus Poliarchus, nec iam magis Hyanisbae 154 IV, XXII | suis fundis turbavêre. Sed Poliarchus equites Gallos procurrere 155 IV, XXII | praecipuum opus fuit. Hinc Poliarchus praeter ingenium saevus 156 IV, XXII | sustinuerunt avidas manus. Priorque Poliarchus: "Ades, inquit, ô latro. 157 IV, XXII | esset, equum illius vicissim Poliarchus ferit in capite. Mox ambo 158 IV, XXII | quam ab hoste venientem Poliarchus eludens certiori ictu Radirobanem 159 IV, XXII | sub premente Radirobane Poliarchus ceciderat, peiori omine 160 IV, XXII | corpore spoliisque opimis Poliarchus sincere victor fuit.~ ~ ~ ~ 161 V, I | fugerunt & conscius vulnerum Poliarchus properavit in urbem redire. 162 V, I | excepta est, inter quem Poliarchus, cum quae suam modestiam 163 V, I | Hos vero Regina annuente Poliarchus venire & dicere statim iussit 164 V, I | viriles gemitus peroravit. Poliarchus contemptim ad eorum monita 165 V, I | usurpare licentiam quam Poliarchus suo sanguine fecerat. Diu 166 V, I | diripientibus relicta." Poliarchus ad has voces erectior videbatur 167 V, II | novitate notabiles (nam & Poliarchus expectatione celerius vires 168 V, II | paucissimos ex ducibus esse quibus Poliarchus hoc petendae Siciliae prodidisset 169 V, IV | alius placebat? Ille nempe Poliarchus: "Quem ô, inquit, si mihi 170 V, V | erant omnium quae illic Poliarchus gesserat ignaro. Ergo ne 171 V, V | alios errare. Modo enim Poliarchus, modo Astioristes a suis 172 V, V | quo se ab illa victoria Poliarchus recepisset. At Iuba (ita 173 V, VII | festinat." Nihil cunctatus Poliarchus resedit in lectulo & nuntium 174 V, VII | infelices insidias."~ ~8. Iam Poliarchus solutas tabellas legebat. 175 V, VII | esse tunc licebat&emdash;Poliarchus de Gobrya audivit & quid 176 V, VII | Pietatem mercenarii collaudavit Poliarchus quartumque addi talentum 177 V, VIII | Capitulum VIII~ ~1. At vero Poliarchus, quamquam ex vulneribus 178 V, VIII | anxius regiam intravit & qua Poliarchus habitabat deductus est. 179 V, VIII | revocantem.~ ~3. Obstupuit Poliarchus Phorbantis diligentiam aestimans, 180 V, VIII | diu uterque erravit, dum Poliarchus quae Phorbas de latronibus 181 V, VIII | fortunae iniurias." Tum Poliarchus: "Quae autem irarum haec 182 V, VIII | hoc nomen?" "Quia, inquit Poliarchus, oblivisci non possum hominis 183 V, VIII | Hominem non vidi, retulit Poliarchus, ex quo quattuor a me talenta 184 V, VIII | periissent. Huic contra retulit Poliarchus&emdash;non sine mutuo risu& 185 V, VIII | de Argenidis valetudine Poliarchus rogasset: "An tu existimas, 186 V, VIII | vitae nihil suarum rerum Poliarchus sinebat ignorare.~ ~ 187 V, IX | perculsa est. Nam ut primum Poliarchus Archombrotum aspexit vicissimque 188 V, IX | immorituros? Repeteretne Poliarchus ab Archombroto Argenidem 189 V, IX | ille imperium, nec aliud Poliarchus adiecit quam se deos quos 190 V, IX | viles sunt quia hos nobis Poliarchus servavit, per Siculos illos 191 V, X | natans20 verba perdiderat. Poliarchus haud setius quam matrem 192 V, X | Quid morae est votis tuis Poliarchus? Siquidem nuntiabas modo 193 V, X | Confusus tot ambagibus Poliarchus & prope se deludi existimans 194 V, X | 9. Insanire Hyanisbem Poliarchus credebat, cum suos illa 195 V, X | malum & perniciem date." Poliarchus ad religionem obstupuit 196 V, X | illum diem ad deliberandum Poliarchus poposcit, moxque Regina 197 V, XI | fidei delectus est. At vero Poliarchus diu secum exegit an & scriberet 198 V, XII | matris circumdaret. At vero Poliarchus & id fatum incubuisse Sardiniae 199 V, XIII | eo rumore implent.~ ~2. Poliarchus cum Hyanisbe erat refectis 200 V, XIII | agnitum esse." Excitatus Poliarchus repentino impetu animi in 201 V, XIII | seu reperiri dignus. Omnia Poliarchus compendio amplexus: in prima 202 V, XIII | sensim omnia explorare, dum Poliarchus cum Regina ad viam se comparat. 203 V, XIII | eximeretur.~ ~4. Aderat interim Poliarchus, praemissum scilicet Crestorem 204 V, XIII | hunc sisto?" Nihil moratus Poliarchus qua Crestor monstrabat se 205 V, XIII | rixa erant, cum accessit Poliarchus, nihil paene iam dubitans 206 V, XIII | sequebatur trahentem. Nam Poliarchus eius laevam corripuerat. 207 V, XIII | testudine. Quo postquam & Poliarchus cum Aneroësto receptus est, 208 V, XIII | 5. Iamque rem ordiri Poliarchus altiori sermone parabat, 209 V, XIII | tantae quaestioni adesse, si Poliarchus pateretur. Mora in Poliarcho 210 V, XIII | admisso ita ad Aneroëstum Poliarchus: "Quod nomen tibi esse, 211 V, XIV | meminerant. Ipse quoque Poliarchus repetebat oculis vultus 212 V, XIV | referenti non amplius poterat Poliarchus solatia differre, sed collectis 213 V, XIV | affirmatis vestrum hoc munus?" At Poliarchus: "Vides praeterea, inquit, 214 V, XIV | gratulabatur. Nec abnuebat Poliarchus tantum sibi hoc casu praestitisse 215 V, XIV | Nam nec deerat argumentis Poliarchus, quibus Aneroësti haec austera 216 V, XIV | quae alii peccant."~ ~8. Poliarchus tam insuetam rigidamque 217 V, XIV | colentibus: "Saltem, inquit Poliarchus, nostrum in Siciliam iter 218 V, XIV | enim patientior Archombroti Poliarchus cum eo apud Hyanisbem cenavit, 219 V, XIV | quam a peiratis eripuerat Poliarchus, identidem admonens ut hanc 220 V, XV | hospitali officio datum ut prior Poliarchus ad naves deduceretur, etiam 221 V, XV | in auxilium Hyanisbes Rex Poliarchus exercitum exposuit & mox 222 V, XV | victoriae magnitudine qua Poliarchus celebrabatur, sperabatque 223 V, XVI | scilicet Gobryam praemisisset Poliarchus, cur cum tanta ipse classe 224 V, XVI | dispositas.~ ~2. Inter haec Poliarchus propitiis ventis ferebatur 225 V, XVI | Opportunissime repertum non aspectu Poliarchus, non amplexibus satiabat; 226 V, XVI | praecipuis, cum diversum revocans Poliarchus rogavit ecquid illic egisset; 227 V, XVI | His monitis instructus Poliarchus & maxime de Argenide laetus 228 V, XVI | auxilia, nec cum exercitu Poliarchus veniebat ad regiam. Nihil 229 V, XVI | mitiganda iurgia profuisse quod Poliarchus pro Hyanisbe in Radirobanem 230 V, XVI | ante Micipsam loqueretur): "Poliarchus Galliae Rex, inquit, & Archombrotus 231 V, XVI | die, si venti paterentur, Poliarchus & Archombrotus venirent, 232 V, XVII | addebat animos quam quod Poliarchus cum exercitus robore admitti 233 V, XVII | arbitrabatur, sive amicus veniebat Poliarchus, digna pompa culturus tantum 234 V, XVII | ascenderunt regio cultu eximii. Poliarchus gentile sagulum multo colore 235 V, XVIII | acquiescere se non posse. Idem & Poliarchus rogavit. Rex miratus quid 236 V, XVIII | litteris obtulerat, quam olim Poliarchus vindicaverit a peiratis. 237 V, XVIII | epistolae. Nihil amplius Poliarchus vel Archombrotus dubitabant 238 V, XVIII | meruerit." Mutatus hoc sermone Poliarchus & in tanta varietate affectuum 239 V, XVIII | invitabatur ad Argenidis nuptias Poliarchus, qui in tali fortunae ludo 240 V, XVIII | virginem esse meminerat. Poliarchus simul virgini manum dare, 241 V, XIX | quidem fronte aequali, quibus Poliarchus & Meleander sederunt; totidem 242 V, XIX | rapuerant peiratae. Sed Rex Poliarchus caesis latronibus mihi inviolatam 243 V, XX | me fuisse amatam vel ipse Poliarchus ignoscit, sume regium insigne & 244 V, XX | diutissime auribus usus abfuerit. Poliarchus, ut eloquentia pollebat, 245 V, XX | victimas caderet ferrum, Poliarchus sacrorum ministros iubet 246 V, XX | silentium tenentem, monuerat Poliarchus ut fratrem in mutua foedera